Historia powstania OSP w Stanisławiu Dolnym sięga początku lat pięćdziesiątych. Jednym z najpoważniejszych żywiołów w nękających ówczesnych mieszkańców wsi był ogień, który nie oszczędzał domów i budynków gospodarczych również i w naszej miejscowości.
W 1952 roku na terenie Stanisławia Dolnego przysiółek Sosnówka wybuchł pożar w budynku mieszkającym Spółdzielnie Szewską. Mimo działań ratowniczych budynek spłonął. Właściciele oraz mieszkańcy, którzy ruszyli z pomocą, byli bezsilni wobec szalejącego żywiołu. To tragiczne wydarzenie stało się impulsem do powołania straży pożarnej na terenie naszej wioski. Kilka dni po tym wydarzeniu założono komitet powołania Straży Pożarnej. Członkami komitetu, a późniejszymi założycielami straży byli: Józef Sarapata(przewodniczący, Alojzy Jaskierny, Adam Filek, Roman Brózda, Władysław Faber, Stanisław Ramociński, Józef Pawlik, Bronisław Faber, Zefiryn Korzeniowski, Józef Filek, Henryk Zadora. Po uzyskaniu akceptacji ówczesnego komendanta gminnego, natychmiast przystąpiono do załatwiania spraw urzędowych oraz rozpoczęto starania o sprzęt przeciw pożarowy. Część wyposażenia została przekazana przez Powiatową Straż Pożarną w Wadowicach, była to m.in.: motopompa, węże, hełmy, pasy, ubrania bojowe. Pozostały sprzęt tj. syrena ręczna, bosaki, toporki, mundury reprezentacyjne oraz czapki zakupiono z własnych środków. Pierwszy „wóz bojowy” został wykonany przez miejscowego kołodzieja i był zaprzęgany w parę koni.
W roku 1953 została zarejestrowana Ochotnicza Straż Pożarna w Stanisławiu Dolnym. Pierwszym komendantem został Józef Sarapata, a prezesem Adam Filek (sołtys).
Od samych początków powstania najważniejszym problemem strażaków była remiza, a raczej jej brak. W pierwszych dwóch latach sprzęt był przechowywany na Sosnówce u Franciszka Moskały, jednego z członków straży.
W roku 1955 zakupiono od pani Brózdowej 18-to arową działkę pod budowę remizy. W tym okresie pojawił się również plan budowy sklepu w naszej miejscowości przez GS w Kalwarii Zebrzydowskiej. Mieszkańcy uznali, że najlepszym miejscem na jego lokalizację jest działka przeznaczona pod budowę remizy. Strażacy przychylili się do tego wniosku i przekazali część działki. Ciągle jednak brakowało funduszy na rozpoczęcie budowy remizy. W celu ich pozyskania strażacy zaczęli organizować festyny w różnych częściach wsi, a podczas zimy zabawy w baraku będącym własnością Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży znajdującego się w miejscu gdzie aktualnie stoi budynek remizy. Działka ta była pierwotnie przeznaczona pod budowę kościoła, jednak ze względu na panujący ustrój uzyskanie zgody na budowę świątyni okazało się niemożliwe. Członkowie KSM oraz OSP w porozumieniu z mieszkańcami podjęli decyzję o budowie w tym miejscu nowoczesnej remizy.
Wybrany na komendanta w 1956 roku Faber Władysław podjął aktywne działania mające na celu rozpoczęcie budowy. Po skompletowaniu koniecznych dokumentów rozpoczęto zabudowę terenu. W roku 1963rozebrano część baraku i wybudowano zbiornik wody na 50 tysięcy litrów wody. W następnym rozpoczęto wykopy fundamentów pod budynek. Przy budowie brali aktywny udział prawie wszyscy mieszkańcy, a przede wszystkim członkowie straży, których liczba z roku na rok dynamicznie rosła. Budowę sfinansowano częściowo ze środków U.G w Kalwarii Zebrzydowskiej, PZU, darowizn od mieszkańców oraz dochodów z zabaw.
W 1966 roku, 9 października w 1000-lecie państwa Polskiego wmurowano kamień węgielny. Udział w tej uroczystości brały władze wojewódzkie, powiatowe, gminne oraz wszystkie okoliczne straże pożarne na czele z orkiestrami z Kleczy i Przytkowic. Podczas tej uroczystości OSP otrzymała pierwszy samochód pożarny marki Dodge, a prawie wszyscy mieszkańcy wsi i okolic wpisali się do księgi pamiątkowej.
W kolejnym roku przystąpimy do dalszej budowy i tak 1968 roku budynki zostaną wykończone i oddany do użytku a w 1969 ukończono ogrodzenie z elementów betonowych i zagospodarowano teren wokół remizy. Od tego czasu remiza służyła wszystkim mieszkańcom wsi. Odbywały się w niej zebrania, zabawy, wesela a mając tu swoją siedzibę ZSMP organizował przedstawienia i wieczorki dla młodzieży i dzieci.
W 1972 roku komendantem został Faber Andrzej.
W roku 1975 straż musiała oddać wysłużoną, „Doczkę” do kasacji a w jej miejsce pojawił się samochód bojowy Star 20.
Rok 1980 to niestety śmierć, dotychczasowego prezesa i jednego z założycieli straży Adama Filka. Funkcję na tym stanowisku objął Tyrała Jan. W tym roku też przystąpiono do przeróbki ogrzewania, w zamian piecy akumulacyjnych zrobiono centralne ogrzewanie oraz odmalowano budynek w środku. W 1982 roku za wyeksploatowanego Stara 20 pojawił się samochód bojowy marki Lublin, a w dwa lata później zastała przekazana z Zawodowej Straży Pożarnej w Wadowicach nowa motopompa. W roku 1986 OSP otrzymała fabrycznie nowego Żuka pożarniczego.
W roku 1992 rozpoczęto prace związane z rozbudową remizy, wymianą dachu i okien. W niespełna dwa lata później już większa remiza wynajmowana była na wesela i uroczystości rodzinne. W kolejnych latach założono gazowe ogrzewanie oraz doprowadzono wodę miejską.
W 1999 roku zdemontowano stare zniszczone ogrodzenie, a w jego miejsce powstało nowe metalowe. W roku 2001 zniwelowano teren wokół remizy i ułożono kostkę brukową na całym placu, a poza ogrodzeniem zrobiono chodniki. Z końcem 2002 roku rozpoczęto prace związane z elewacją zewnętrzną budynku, aby przygotować go na obchody w jubileuszowym 2003 roku.(1)
23 sierpnia 2003 r. OSP w Stanisławiu Dolnym obchodziła 50-lecie. Na uroczystości przybyli: wice wojewoda małopolski, członek Zarządu Głównego Związku OSP RP w Warszawie, członek Zarządu Wojewódzkiego OSP RP w Krakowie, Komendant Powiatowy PSP w Wadowicach, dowódca JRG w Wadowicach, przedstawiciele samorządu miasta i gminy w Kalwarii Zebrzydowskiej na czele z Burmistrzem i Przewodniczącym Rady, przedstawiciele Zarządu Mejsko-Gminnego Związku OSP RP w Kalwarii Zeb., orkiestra dęta z Przytkowic, okoliczne straże.
Podczas uroczystości został przekazany dla OSP w Stanisławiu Dolnym Sztandar, który wcześniej był poświęcony na mszy świętej w kościele parafialnym p.w. św. Stanisława B. M. przez ks. Konstantego Sordyla. Sztandar został w tym dniu odznaczony „Srebrnym Medalem”. Medalami za zasługi zostali również odznaczeni strażacy z naszej OSP.
Rok 2004 i 2005 to usilne starania o samochód bojowy. 5.11.2005 r. do garażu wjechał upragniony samochód strażacki. Był to Magirus Dentz, po remoncie sprowadzony z Niemiec.
1 stycznia 2006 r. samochód został włączony do podziału bojowego z oznaczeniem GBA 2,4/16
Dnia 18.03.2006 r. odbyło się Walne Zebranie sprawozdawczo-wyborcze. Został wybrany nowy zarząd OSP w Stanisławiu Dolnym
– prezes – Faber Andrzej (poprzedni Tyrała Jan)
– naczelnik – Faber Mirosław (poprzedni Faber Andrzej)
– wice prezes honorowy – Tyrała Jan
– z-ca naczelnika – Gawron Stanisław
– sekretarz – Karol Faber
– skarbnik – Marcin Pyrek
– kronikarz – Krzysztof Brózda
– gospodarz – Piotr Dudek
– członek zarządu – Stanisław Godawa
Wybrano również Komisję Rewizyjną:
1. Tomasz Godawa – przewodniczący.
2. Robert Faber – członek.
3. Sadłoń Zbigniew – członek.
Dnia 22.04.2006 na terenie naszej wsi odbyły się gminne ćwiczenia zgrywające.
Dnia 20.05.2006 r. odbyła się uroczystość przekazania i poświęcenia samochodu pożarniczego dla OSP Stanisław Dolny. W tych uroczystościach brały udział władze powiatowe, gminne oraz okoliczne straże i mieszkańcy.
Wszystko to było możliwe dzięki mieszkańcom oraz ludziom dobrej woli, którzy w różny sposób przyczynili się zarówno do powstania jak i dalszej działalności Ochotniczej Straży Pożarnej w Stanisławiu Dolnym.
Ogromne zaangażowanie członków oraz miejscowej młodzieży zaowocowało utworzeniem w ramach naszej straży trzech drużyn sportowo pożarniczych, które odnoszą sukcesy zarówno na szczeblu gminnym, powiatowym jak również wojewódzkim. Drużyna seniorów w latach 1982 – 1999 zdominowała szczebel gminny wygrywając wszystkie organizowane w tym okresie zawody i zdobywając sobie w ten sposób przepustkę do zawodów szczebla rejonowego. Sukcesy również na tym poziomie zaowocowały, aż czterokrotnym udziałem w organizowanych co cztery lata zmaganiach na szczeblu wojewódzkim, także nie bez sukcesów. Dwukrotnie zajmowaliśmy miejsce 4, raz 3, a w 1994 byliśmy druga drożyną województwa, zabrakło odrobiny szczęścia aby reprezentować naszą miejscowość na zawodach krajowych. Młodzieżowa Drużyna Pożarnicza 12-16 lat od chwili powstania tj. w 1987 roku do dzisiaj nie poniosła porażki na szczeblu gminnym, zdominowała szczebel powiatowy, a w 1996 wygrała zawody wojewódzkie. Również MDP 16-18 lat może pochwalić się podobnymi osiągnięciami, trzykrotnie wygrywali na szczeblu rejonowym, a w 1994 roku byli wicemistrzami województwa. Należy również koniecznie wspomnieć o drużynie dziewcząt działającej w latach 1995-1998. W tym okresie nie poniosły porażki na szczeblu gminnym i dwukrotnie były bezkonkurencyjne w rejonie.
Osiągnięcia OSP w zawodach sp.-poż. od roku 2003.
rok 2003 Jastrzębia
seniorzy – 1 miejsce
MDP-12-16 chłopcy -1 miejsce
MDP- 16-18 – 1 miejsce
rok 2004 Stronie
seniorzy – 1 miejsce
MDP-12-16 – 2 miejsce
rok 2005 Leńcze
seniorzy – 2 miejsce
MDP-12-16 – 2 miejsce
rok 2006 Jastrzębia
seniorzy – dyskwalifikacja
MDP-12-16 – 1 miejsce
rok 2007 Stronie
seniorzy – 1 miejsce
MDP-12-16 – 1 miejsce
W tym okresie nie odbyły się zawody powiatowe.